[วิดิโอ] แนะนำการช่วยและนำทางคนตาบอดอย่างถูกวิธี เช่น เดินทางเรียบ ข้ามถนน ขึ้นลงบันได เดินทางแคบ และอื่นๆฯ

เคยไหม บางครั้งตอนเดินทาง เวลาไปซื้อตั๋วรถ คนที่ช่วยมักจะถามเพียงว่า “น้องจะไปไหน” หรือ “ไปรถอะไร” แต่ไม่เคยถามเราเลยว่า “น้องจะไปรถด่วนวีไอพีหรือรายทาง” หรือไม่ก็ “น้องจะไปรถของบริษัทอะไร”

ส่วนใหญ่จะถามเพียงคร่าวๆ แล้วจัดการซื้อตั๋วให้เลย ซึ่งจะได้ไปรถบริษัทอะไร หรือได้ไปรถด่วนหรือไม่ คนที่ช่วยซื้อมักจะคิดแทนเสียเป็นส่วนมาก แล้วโดยทั่วไปคนที่ช่วยซื้อก็มักจะเลือกรถราคาไม่แพงให้ ด้วยคิดไปเองว่ากลัวคนตาบอดเสียเงินเยอะ ดังนั้นรถที่ขึ้นจึงมักจะเป็นบริษัทเล็กๆ หรือรถรายทาง ซึ่งช้าเอามากๆ หรือพนักงานบนรถดูแลไม่ดี

หากมีลูกเป็นคนตาบอดควรทำอย่างไรดี? มีโรงเรียนสำหรับคนตาบอดหรือไม่? การศึกษาเป็นอย่างไร? เข้ามาอ่านกัน

หากคุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกเป็นผู้พิการทางสายตาหรือคนตาบอด ให้ทำใจเย็นๆเอาไว้และอย่าตื่นตระหนกจนเกินไป เพราะเพียงลูกคุณตาบอด ไม่ได้หมายความว่า เด็กๆ จะใช้ชีวิตบนโลกนี้ไม่ได้อีกต่อไป

สิ่งแรกที่ควรทำก็คือ ติดต่อไปยังองค์กรที่เกี่ยวค่องกับคนพิการทางสายตาเพื่อขอคำแนะนำ เช่นโรงเรียนสอนคนตาบอดต่างๆ ว่าเราควรเลี้ยงพวกเขาในวัยแบเบาะอย่างไร อะไรบ้างที่ควรระวัง

หากมองในมุมแคบ หรือไม่ประยุกต์ใช้ไปตามยุคสมัย จะกลายเป็นว่า "คนพิการคือภาระและตัวถ่วง"

มองในแง่มุมที่เปิดกว้างและฉลาด จะกลายเป็นว่า "คนพิการคือโอกาสทางธุรกิจ"

 

เวลาเราจะออกไปไหนมาไหน หากกรณีนั้นไม่ใช่เรื่องงาน แต่เป็นการออกไปกินข้าวนอกบ้าน ไปเที่ยว หรือไปพักผ่อน แน่นอนว่าถ้าไม่ไปคนเดียว เราก็คงจะเลือกไปกับคนในครอบครัว เพื่อน หรือไม่ก็คนที่เราค่อนข้างจะสนิทและไว้วางใจ ส่วนหนึ่งก็คือความสนุกสนานครึกครื้น แต่อีกส่วนก็คือ จะได้คอยดูแลซึ่งกันและกันไปในตัว

หากพูดถึงการที่เด็กตาบอดไปเรียนร่วมในโรงเรียนกับเด็กปกติ หลายคนคงไม่แปลกใจอะไร เพราะในปัจจุบัน หลายโรงเรียนก็เปิดโอกาสให้เด็กพิการทางสายตา เข้าไปเรียนรวมกับเด็กทั่วไปแล้ว ซึ่งนี่ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีอีกประการหนึ่งที่เกิดขึ้นในสังคมไทย

ใช้คำว่า "คนพิเศษ" หรือ "เด็กพิเศษ" มาเรียกคนพิการนี่ขอทีเถอะ เรียกว่าคนพิการไปเลยดูจริงใจกว่าเยอะ

การนำคำว่า "พิเศษ" มาใช้ในบริบทนี้บอกเลยว่า สุดท้ายมันก็สื่อว่า "คนพิการ" อยู่ดีนั่นแหละ มันไม่ได้ฟังดูซอฟต์ขึ้นเลย ในทางกลับกันมันดูใช้คำพูดไม่ตรงกับใจมากกว่า