blind review

สวัสดีครับ ผม “ช่างป๊อกไอที” ชื่อนี้เพื่อนพ้องน้องพี่ในวงการคนตาบอดคุ้นเคยกันดี ผมคือเพื่อนผู้พิการทางสายตาของพวกเรา ที่ใช้ชีวิตคลุกคลีอยู่กับเทคโนโลยี เป็นทั้งที่ปรึกษา ช่างประกอบคอมพิวเตอร์ตามสั่ง และยูทูบเบอร์ที่ทำคลิปแบ่งปันความรู้เรื่องไอทีให้พวกเราชาวตาบอดได้ก้าวทันโลกที่ไม่เคยหยุดหมุน สำหรับผมแล้ว โลกดิจิทัลคือประสาทสัมผัสที่หก มันคือดวงตาที่ทำให้ผมมองเห็นความเป็นไปได้ต่างๆ นานา ผมถนัดในการจัดระเบียบข้อมูล จัดการไฟล์ในคอมพิวเตอร์ให้เข้าที่เข้าทาง แต่ถ้าพูดถึงการจัดระเบียบโลกทางกายภาพ โดยเฉพาะเรื่องความสะอาดในบ้านแล้วล่ะก็... ผมคงต้องขอยกธงขาว
...

ไม่รู้จะใส่ชื่อเรื่องของโพสต์นี้ว่าอะไรดี จะใส่ว่าแอปที่ระบบ 'บ้านๆ' กว่าที่คิดมันก็ดูแปลกๆ 55 แต่เอาเป็นว่าผมจะมาเขียนเล่าประสบการณ์ที่ได้ลองใช้งานเจ้าแอปพลิเคชันสั่งอาหารที่คนส่วนมากอาจไม่เคยได้ยินชื่อกันสักหน่อย

แอปพลิเคชัน Ant Delivery เป็นแอปพลิเคชันเล็กๆ ที่มีให้เราโหลดมาใช้งานได้กันทั้งแอนดรอยและ IOS ซึ่งอันนี้ไม่แน่ใจว่ามีให้บริการตามเมืองใหญ่ๆ ไหม แต่เอาเป็นว่าบ้านผมที่เป็นอำเภอเล็กๆ มีคนซื้อแฟรนไชส์มาให้บริการในพื้นที่ละกัน

ผมเชื่อว่าคงมีเพื่อน ๆ ที่เป็นคนตาบอดไม่มากก็น้อยที่ชอบดูการ์ตูนญี่ปุ่น แล้วเราก็จะพบว่าส่วนใหญ่บริการต่าง ๆ คนตาบอดอย่างเรานั้นไม่สามารถอ่านซับไทยได้ ทำให้เราต้องรอดูภาคไทยอย่างเดียวใช่ไหมล่ะ แล้วอีกอย่างมีบางบริการที่เราอ่านได้ เช่น netfix หรือ iqiyi แต่การ์ตูนที่เพื่อน ๆ อยากดูมันอาจจะน้อยหรือไม่ก็ดูหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ หรืออาจจะมีบางคนที่เหมือนกับผมนั่นก็คือชอบดูซับเป็นภาษาต่าง ๆ เช่น พอดูซับไทยเสร็จก็จะไปซับอังกฤษและญี่ปุ่น ฮ่าๆๆๆ

ดังนั้นวันนี้ผมจะพาเพื่อน รู้จักช่องทางที่เพื่อน ๆ สามารถดูการ์ตูนได้ แต่ ๆ ต้องใช้ nvda คู่กับ addon Subtitle Reader นะค้าบ ๆ

หลังจากได้ทำการเข้าชมละครเวที เมื่อวันสุกร์ที่ 16 มิถุนายน ที่ผ่านมา ผมต้องใช้เวลาถึง 2 วัน เพื่อเรียบเรียงประเด็นให้อ่านง่าย และไม่ยืดเยื้อจนเกินไป และนี่... คือมุมมองที่ผมมีต่อละครเวทีเรื่องนี้ครับ

ก่อนอื่นต้องขอเริ่มต้นแบบนี้ครับว่า ผมไม่เคยได้รับชม หรือรับรู้เรื่องราวของคุณอุบล และพระอัคนี ผ่านสื่อใดมาก่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นหนังสือ หรือละครโทรทัศน์ จึงไม่อาจจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพได้ชัดเจน กับพิสสวาท ที่เคยทำออกมาเผยแพร่ในเวอร์ชันอื่นๆก่อนหน้านี้ ดังนั้น ผมจะโฟกัสไปเล่าถึงความประทับใจ ที่ได้จากละครเวทีเรื่องนี้เป็นหลักเลยนะครับ...

เรื่องสุขภาพ เป็นเรื่องที่สำคัญมากๆเลยใช่มั้ยละครับ ยิ่งคนตาบอดด้วยแล้ว การที่จะเดินทางออกไปหาหมอที่โรงพยาบาล หรือการจะไปซื้อยาแต่ละที ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ไม่ว่าจะเป็นการจ้างวินขาประจำไปซื้อให้ หรือค่ารถไปกลับโรงพยาบาลก็ใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ บางทีซื้อมาแล้ว อ้าว... แล้วยาตัวไหน กินยังไง หรือแม้กระทั่งว่า ร้านยาที่เราไปซื้อ น่าเชื่อถือได้มั้ย คนที่จ่ายยาให้เรา เป็นเภสัชกรที่มีใบรับรองถูกต้องรึเปล่า เราก็มองไม่เห็นป้ายซะด้วย จากเรื่องง่ายๆ ก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ หรืออาจอันตรายถึงชีวิตได้เลยนะครับ

เรื่องย่อ

แก๊งเพื่อน 5 คน ได้แก่ "กันต์" "นานา" “พัท” “ฮันนี่” และ “เจแปน” ได้วางแผนช่วงที่ “โควิด-19” ระบาดหนัก ชวนกันไปเที่ยวเมืองกาญจนบุรี ซึ่งมีตัวตั้งตัวตีคือ “กันต์” พี่ใหญ่ของกลุ่ม โดยที่มีเป้าหมายของทริปครั้งนี้คือ “ไร่วนาสวัสดิ์” ซึ่งกันต์เป็นเจ้าของ มีพื้นที่อันกว้างขวางราว 100 ไร่ ตั้งอยู่กลางป่าใหญ่อันเต็มไปด้วยธรรมชาติและความสงบ

ทริปครั้งนี้จะมีแต่ความสุขจริงๆ หรือ ในเมื่อหนึ่งในสมาชิกนำพาคนที่เหลือมาด้วยเป้าหมายบางอย่าง และปลายทางที่จะไป ยังมีเรื่องเล่าหลอนๆ จากความเชื่อท้องถิ่นที่ไม่ธรรมดา ที่เกี่ยวกับ "ผีหมาดำ!"

การเสบงานเพลง หากเป็นคนตาดีก็คงสามารถเสบงานได้ทั้งภาพและเสียง เพราะนอกจากจะได้ฟังเพลง ฟังเสียงดนตรีผสานไปกับเสียงนักร้อง ยังได้ดูมิวสิควิดีโอของเพลงนั้นๆ อีกด้วย

ทว่าเมื่อเราหันกลับมาดูการเสบงานเพลงของคนตาบอดจะพบว่า คนตาบอดสามารถจะเสบงานเพลงได้เพียงอย่างเดียว นั่นก็คือเสียงเพลง และเสียงบางตอนของมิวสิควิดีโอเท่านั้น หากเพลงไหนไม่มีเสียงจากมิวสิควิดีโอเลย คนตาบอดจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่า มิวสิควิดีโอของเพลงดังกล่าวเป็นยังไงบ้าง

จากการอ่านบทความไอทีมามากมายหลายเว็บ ทำให้ผมไปเจอเว็บสายไอทีเว็บหนึ่ง ซึ่งผมอยากแนะนำมากๆ ครับ เว็บนี้ผมติดตามมานานแล้ว ถ้าจะเก็บเอาไว้คนเดียวก็ยังไงๆ อยู่ เลยหยิบมาแนะนำกันครับ

ตาบอดคนไหนที่เป็นสายโปรแกรมเมอร์ หรือชอบอ่านบทความไอที ผมแนะนำบล็อกของพี่กาฝากเลยครับ

เพราะนอกจากจะมีบทความดีๆ ให้อ่านแล้ว หากในบทความมีรูปภาพ พี่เขายังช่วยใส่คำอธิบายรูปภาพให้คนตาบอดเข้าใจอีกด้วย

ซึ่งต้องขอบอกว่าพี่แกอธิบายรูปภาพได้ดีมากๆ ถึงแม้ว่าจะไม่ถึงขั้นอธิบายข้อความที่อยู่ในภาพ แต่ในบทความที่พี่เขาเขียนก็อธิบายเนื้อหาเอาไว้เป็นอย่างดี

ต้องขอบอกก่อนว่าหนังสั้นเรื่องนี้ปล่อยออกมานานแล้ว หากแต่ผมเพิ่งรู้จักและเพิ่งมีโอกาสได้ดู ดังนั้นหลายคนจึงอาจเคยดูหนังเรื่องนี้ไปบ้างแล้ว ซึ่งบทความนี้ก็ถือว่ามาแนะนำสำหรับคนที่ยังไม่เคยดูก็แล้วกันครับ

หากพูดถึงเรื่องเอกสาร หลายคนคงจะนึกถึงไฟล์นามสกุลประเภท PDF หรือ doc และ docx หรือในรูปแบบ powerPoint เพราะถือว่าเป็นที่นิยม

แต่ยังมีนามสกุลไฟล์อีกนามสกุลหนึ่ง ที่ตอนนี้เริ่มมีคนรู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ นั่นก็คือ .E-pub โดยเฉพาะในวงการการทำ E-book จะรู้จักกันดี

ข้อดีของไฟล์เอกสารนามสกุลนี้ก็คือ เราสามารถจะใส่ลูกเล่น หรือจัดรูปแบบเอาไว้ให้สวยงามยังไงก็ได้ เมื่อเรานำไปเปิดที่เครื่องอื่น หรืออุปกรณ์อื่นๆ รูปแบบที่เราทำเอาไว้จะไม่ผิดเพี้ยนไปจากเดิม พูดง่ายๆ ก็คือ มีคุณสมบัติคล้ายไฟล์ PDF ที่คนส่วนใหญ่คุ้นเคยกันนั่นเอง

หากเราพูดถึงไม้ท้าวสำหรับคนตาบอด ผู้อ่านหลายท่านคงกำลังนึกถึงไม้ท้าวขาวที่สามารถพับเก็บ หรือเป็นแบบเสาอากาศที่หดยืดได้

ทว่าล่าสุด Kursat Ceylan วิศวกรหนุ่มชาวตุรกี ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและผู้ร่วมก่อตั้ง WeWalk ได้เปิดตัวนวัตกรรมชิ้นใหม่ ที่จะเป็นอุปกรณ์ช่วยเหลือการเดินทางของคนตาบอดทั่วโลกให้สะดวกสบายขึ้น นั่นก็คือ WeWALK ไม้เท้าอัจฉริยะนั่นเอง

หากเป็นแต่ก่อน เวลาที่คนตาบอดต้องการทานอาหารก็คงต้องเดินไปซื้อ หรือไม่ก็ต้องโทรศัพท์เพื่อสั่งร้านขาประจำ ซึ่งหากย้ายไปอยู่ที่ที่ไม่คุ้นเคย ก็คงจะต้องตีสนิทร้านขายของหรือขายข้าวให้ได้ ถึงจะได้รับบริการส่งถึงที่

แน่นอนว่า ร้านขาประจำที่เราเคยสั่งไม่ได้มีทุกเมนู ถึงแม้จะมีร้านขาประจำหลายร้าน ทว่าตัวเลือกที่คนตาบอดจะกินหรือดื่มก็ยังถือว่ามีจำกัด ดังนั้นหากที่พักไม่ได้อยู่ใกล้เซเว่น การที่คนตาบอดจะได้กินอะไรที่หลากหลายคงจะเป็นไปได้ยาก จะกินอะไรใหม่ๆ แต่ละทีก็ต้องเสียค่าวินมอเตอร์ไซค์ไปไม่ใช่น้อย หรือต่อให้อยู่ใกล้เซเว่นก็ยังมีอาหารอีกหลายอย่างที่เซเว่นไม่มี

เว็บไซต์ห้องสมุดเบญญาลัย หรือ (https://www.benyalai.in.th/) เป็นเว็บไซต์ห้องสมุดขนาดใหญ่ ที่เก็บรวบรวมข้อมูลเอาไว้มากมาย ไม่ว่าจะเป็นบทความทั่วไป สาระความรู้ วิจัย รวมถึงนิยาย วรรณคดี และอื่นๆฯ ซึ่งมีรูปแบบไฟล์มากมายหลายแบบ บริการให้กับคนตาบอดที่ต้องการสื่อประเภทนั้นๆ เช่น หนังสืออักษรเบรลล์ DAISY Audio Book รวมไปถึง E-book และสื่อ ชนิดต่างๆ ซึ่งมีความแตกต่างในการใช้งาน

หลายๆครั้ง... เวลาที่คนตาบอดอย่างเราๆ ต้องการเลือกซื้อของขวัญน่ารักๆให้คนสำคัญหรือซื้อให้ตัวเองในโอกาสต่างๆ เราก็อยากได้อะไรที่ดีๆและเหมาะสมกับบุคคลที่เราอยากจะซื้อให้ ไม่ว่าจะเป็น ตุ๊กตาน่ารักๆ ที่มีสีหวานแหว็วและมีขนาดที่กำลังพอดี รวมถึงรูปทรงตัวการ์ตูนต่างๆที่เราต้องการซื้อให้คนสำคัญ หรือ music box

หากพูดถึงเรื่องการเย็บปักถักร้อย แต่ละคนคงกำลังคิดว่า คนที่ทำสิ่งเหล่านี้ได้ น่าจะมีแต่คนตาปกติหรือพอมีความมองเห็นอยู่บ้าง ซึ่งในความจริงแล้วไม่ใช่เลย เพราะงานประเภทนี้ คนที่ตาบอดสนิทก็สามารถทำได้ไม่ต่างกัน

ซึ่งผลิตภัณฑ์หรือ 'งานฝีมือ' ที่ผมจะมาแนะนำต่อไปนี้ก็คือผ้าพันคอไหมพรม ที่ทำด้วยน้ำพักน้ำแรงของคนตาบอด จากนักเรียนโรงเรียนการศึกษาคนตาบอดร้อยเอ็ดนั่นเองครับ

ระหว่างที่ท่องเฟซเหมือนทุกวัน ผมก็ไปเจอเพจเพจหนึ่งเข้า เพจนี้มีชื่อว่า On Blind Fashion Shopping ครับ

ซึ่งเพจนี้ขายสินค้าแนวแฟชั่น เช่น เสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับ และอื่นๆ โดยขายทั้งมือ 1 และมือ 2

โดยหากเป็นมือ 1 จะไม่มีการระบุใดๆ แต่หากเป็นมือ 2 ก็จะวงเล็บไว้ว่าเป็นงานมือ 2

ซึ่งแนวคิดที่น่าชื่นชมก็คือ เพจนี้ เวลาโพสต์ขายสินค้าแต่ละครั้ง ก็จะมีการอธิบายลักษณะ เช่นสี รูปร่าง รวมไปถึงตัวหนังสือและลายบนสิ่งของนั้นๆ เพื่อให้คนตาบอดสนิทนึกภาพของสินค้าตามได้ด้วยครับ

สำหรับเพื่อนๆ ตาบอดหลายคนที่ใช้น้ำยาซักผ้า คงจะเจอปัญหาที่ว่า เวลาที่เราจะใส่น้ำยาลงไป บางครั้งก็ต้องหาอะไรมาตวง เพื่อให้รู้ว่า ตอนนี้น้ำยามากน้อยแค่ไหน ซึ่งถึงแม้ว่า หากเราซื้อมาเป็นขวดใหญ่ก็จะมีฝาตวงมาให้อยู่แล้ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น บางครั้งก็ยังคงพบปัญหาที่ว่า บางครั้งก็ใส่มากเกินไป บางครั้งก็ใส่น้อยเกินไป หรือในบางครั้ง ยังต้องเปื้อนมืออีกต่างหาก

วันนี้ผมไม่ได้มาเขียนบทความที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตของคนตาบอดแต่อย่างใด ซึ่งหากดูจากชื่อบทความ หลายท่านก็คงเดาออกแล้ว ว่าวันนี้ผมมารีวิวละครเรื่อง “Bangkok รัก Stories ตอนเรื่องที่ขอจากฟ้า” ซึ่งเป็นละครจากทางช่อง gmm25 โดยขณะที่รีวิว ละครเรื่องนี้ได้จบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว