สงสัยเรื่องปัญหาที่ผู้พิการทางสายตาเจอตอนจะขึ้นรถเมล์ในกทม.ครับ

อันนี้ก็แล้วแต่เทคนิคส่วนบุคคลเลยครับ

โดยส่วนตัวผมไม่เคยขึ้นรถเมล์ที่กรุงเทพ นอกจากอยู่ต่างจังหวัดเป็นหลัก ตอนเข้าไปที่กรุงเทพก็จะโดยสารด้วยแท็คซี่มากกว่า เพราะไม่ชินทาง กลัวขึ้นผิดสาย

เท่าที่ฟังเพื่อนๆ ตาบอดด้วยกัน บางคนก็อาศัยคนช่วย บางคนก็ฟังเสียงกระเป๋ารถตะโกนเรียกลูกค้า ส่วนบางคนก็อาศัยดูการแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันที่เกี่ยวกับรถเมย์ อย่างเช่น
https://www.blindliving.club/blog/297
เอาครับ

ในส่วนการเดินขึ้นรถเมย์ อันนี้ไม่ใช่ปัญหาครับ ขอแค่ก้าวระวังๆ หน่อย ก็ไม่ต่างจากขึ้นลงบันได

กรณีที่ไม่มีคนช่วยเลย ถ้าอยากรู้ว่ารถจอดอยู่ตรงไหน อันนี้อาศัยการฟังลูกเดียวเลยครับ คือฟังทั้งเสียงเครื่องยนตร์ของรถ ฟังเสียงกระเป๋ารถที่ตะโกนเรียกลูกค้า ฟังทั้งเสียงเดินของคนรอบข้างว่าเขาไปทางไหน แล้วจ้ำตามอย่างเดียว ชนใครก็ขอโทษไป

ถ้ากลัวไม่ทันจริงๆ ก็ทิ้งความอายตะโกนไปเลยว่ารอด้วยคร้าบ ผมตาบอด 555

ทุกการเดินทางของคนตาบอดไม่ได้ยากอย่างที่คิดครับ คนช่วยก็มีเรื่อยๆ ไม่มาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเลย

ขอตอบตรงนี้แล้วกัน ไม่สะดวกเข้าไปตอบในเว็บครับ
1. ขึ้นรถเมล์บ่อยไหมครับ
- ไม่ได้ขึ้นรถเมล์เองมาน่าจะ 10 ปีแล้ว แต่ก่อนหน้านั้น ชีวิตติดรถเมล์มากครับ 555 เพราะต้องขึ้นไปกลับจากโรงเรียนหรือมหาลัยทุกวัน
.
2. ทราบได้อย่างไรว่ารถเมล์สายที่จะขึ้นมาถึงป้ายแล้ว
- โดยหลักก็ต้องถามคนตาดี แต่เราก็ต้องฝึกฟังเสียงเครื่องยนต์เอาครับ อย่างน้อยก็จำแนกได้ว่าคันนี้เป็นรถร่วม ขสมก ยูโร2 รถร้อน สองแถว หรือเมล์เล็ก สมัยก่อนมันมีรถไม่กี่ยี่ห้อหรอก แต่ตอนนี้ทำอย่างนั้นยากแล้ว เพราะรถหลากหลายขึ้นครับ
เมื่อก่อนผมอยู่เรียนสามเสนวิทยาลัย มีรถเมล์ไม่กี่สายหรอก แล้วโชคดีว่าแต่ละสายใช้รถคนละยี่ห้อกันเลย เลยสามารถขึ้นได้โดยไม่ต้องถามคนตาดีครับ แต่ต้องออกมายืนริมถนนเพื่อให้รถเมล์เห็น จอดให้เรา เราจะไปโบกเรียกก็ไม่ได้
.
3. ตอนขึ้นรถเมล์ ขึ้นยังไงครับ (อย่างเช่น ต้องมีคนช่วยพาขึ้น หรือขึ้นเองได้เลย) ลำบากมากหรือเปล่า
- ถ้าถามคนตาดีตั้งแต่แรก เขาก็จะช่วยพาเราขึ้นรถเมล์ แต่ถ้าไม่มีใครช่วย ก็ต้องฝึกสังเกตว่ารถยี่ห้อนี้ประตูอยู่ตรงไหนของตัวรถ เครื่องอยู่ด้านหน้าหรือด้านท้ายรถ เพื่อจะได้เดินไปหาประตูได้ถูก บางทีก็ต้องฟังเสียงตอนเปิดประตู มันจะมีเสียงลมและเสียงกระแทก ช่วยได้มาก หรือฟังเสียงว่าคนอื่นเขาเดินไปขึ้นรถตรงไหน มันจะมีเสียงก้าวขึ้นบันไดอยู่ครับ
.
4. ทราบได้อย่างไรว่ารถเมล์คันที่อยากขึ้นจอดอยู่บริเวณใดของพื้นที่หน้าป้ายรถเมล์
- ฟังเสียงเครื่องยนต์ครับ
.
5. คนรอบข้างให้ความช่วยเหลือในการขึ้นรถเมล์บ้างไหม มีเรื่องเล่าที่น่าจดจำ หรือมีประสบการณ์ที่ไม่ดีมาแบ่งปันกันไหมครับ
- ส่วนใหญ่มีคนช่วยครับ แค่เห็นเรายืนคนเดียว เขาก็เข้ามาแล้ว ถ้าไม่มีใครเข้ามา เราก็ต้องเดินไปหาเขา ไม่เคยถูกปฏิเสธ
เรื่องแบ่งปันเยอะมากครับ เขียนได้เป็นหน้า ตั้งแต่ ส.ส.พาขึ้นรถ ถูกปิดประตูหนีบกระเป๋าสะพาย ถูกรถเมล์ลากไปบนถนน ถูกกระเป๋าหาว่าแกล้งเป็นคนตาบอด จอดให้ลงเลนกลาง จอดให้ลงนอกป้าย นั่งรถเลย รถเมล์จอดรอตั้งแต่เรายังเดินอยู่บนสะพานลอย กระเป๋าแบ่งยาคู้ให้กินทุกวัน เคยเดินถือกระบอกเก็บตังไปรอบๆรถด้วยเพราะตอนเด็กฝันอยากเป็นกระเป๋ารถเมล์พี่กระเป๋าก็เลยจัดให้ 555 เคยแอบกินไก่ย่างบนรถเมล์ ยืนบนรถเมล์ 4 ชั่วโมงเพราะรถติดมาก เคยนัดกับคนขับรถเมล์ว่าเราจะมาขึ้นคันเดียวกันทุกวัน รถเสียบนทางด่วน เอาเป็นว่า ในยุคนั้น พนักงานสาย 29 510 538 44 รู้จักผมกันแทบทุกคน
.
6. ปกติใช้อุปกรณ์หรือแอปที่ช่วยในการเดินทางบ้างไหม ถ้าใช้ ใช้อะไรบ้าง และใช้อย่างไรหรอครับ
- ยุคนี้มีแอปดูรถเมล์ แต่ยังไม่เคยทดลองใช้ ขอไม่ตอบแล้วกัน
.
7. สมมติว่าต้องการใช้บริการสาธารณะ แต่ไม่มีคนให้ความช่วยเหลืออยู่แถวนั้นเลย จะดำเนินการต่อด้วยตนเองอย่างไรครับ
- รถเมล์คันไหนจอด เราก็เดินเข้าไปถามคนขับหรือกระเป๋าว่านี่สายอะไร เอากันตรงๆแบบนี้แหละ