สวัสดีครับ ผม “ช่างป๊อกไอที” ชื่อนี้เพื่อนพ้องน้องพี่ในวงการคนตาบอดคุ้นเคยกันดี ผมคือเพื่อนผู้พิการทางสายตาของพวกเรา ที่ใช้ชีวิตคลุกคลีอยู่กับเทคโนโลยี เป็นทั้งที่ปรึกษา ช่างประกอบคอมพิวเตอร์ตามสั่ง...
หลังจากได้ทำการเข้าชมละครเวที เมื่อวันสุกร์ที่ 16 มิถุนายน ที่ผ่านมา ผมต้องใช้เวลาถึง 2 วัน เพื่อเรียบเรียงประเด็นให้อ่านง่าย และไม่ยืดเยื้อจนเกินไป และนี่... คือมุมมองที่ผมมีต่อละครเวทีเรื่องนี้ครับ...
ไม่รู้ว่าคนส่วนใหญ่จะมองว่าแปลกหรือไม่ แต่เท่าที่รู้ การที่คนปกติมองเห็นคนตาบอดนั่งอยู่ในร้านอาหาร ไม่ว่าจะเป็นร้านทั่วไป หรือสถานบริการตอนกลางคืนก็ตาม ก็มักจะเกิดความประหลาดใจเสมอ...
หากมองในมุมแคบ หรือไม่ประยุกต์ใช้ไปตามยุคสมัย จะกลายเป็นว่า "คนพิการคือภาระและตัวถ่วง" มองในแง่มุมที่เปิดกว้างและฉลาด จะกลายเป็นว่า "คนพิการคือโอกาสทางธุรกิจ" ...
คุณเคยรู้สึกกลัวไหม เวลาที่สายตาของคุณมองไม่เห็นอะไรเลย ไม่มีแม้แต่แสงสว่าง แน่นอน..ฉันเชื่อว่าหลายคนเป็นเช่นนั้น กลัว..ไม่ชอบใจ พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองมองเห็น ไฟดับ..ก็หาไฟฉายมาส่อง...
2 AI ถอดเทป ภาษาไทย ปะทะกัน ใครจะเจ๋งกว่า ไปชม Sound Transcriber VS Microsoft Clipchamp สวัสดีครับ ก็กลับมาพบกับผม ป๊อกซ่าไอที กันอีกครั้ง หลังจากหายหน้าหายตาจากบทความไปนาน...