หลายครั้งที่มีคนถามผมว่า "โลกใจดีกับความตาบอดของผมไหม?" และทุกครั้งผมมักจะตอบว่า "โลกมันมีมืด มีสว่าง มันไม่ได้ใจดีทุกครั้ง แต่มันก็ไม่ได้ใจร้ายจนทำให้เราไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้"...
วันนี้ผมไม่ได้มาเขียนบทความที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตของคนตาบอดแต่อย่างใด ซึ่งหากดูจากชื่อบทความ หลายท่านก็คงเดาออกแล้ว ว่าวันนี้ผมมารีวิวละครเรื่อง “Bangkok รัก Stories ตอนเรื่องที่ขอจากฟ้า”...
เมื่อพูดถึงโรงเรียน ใครหลายคนคงมองเห็นภาพผู้ปกครองขับรถไปส่งเด็กหญิงเด็กชายตัวน้อยๆ ไปโรงเรียน ครั้งพอถึง เด็กหญิงเด็กชายเหล่านั้นก็จะเรียนๆ เล่นๆ อยู่กับพ้องเพื่อนทั้งวันกระทั่งเลิกเรียน...
ผมเชื่อว่าคงมีเพื่อน ๆ ที่เป็นคนตาบอดไม่มากก็น้อยที่ชอบดูการ์ตูนญี่ปุ่น แล้วเราก็จะพบว่าส่วนใหญ่บริการต่าง ๆ คนตาบอดอย่างเรานั้นไม่สามารถอ่านซับไทยได้ ทำให้เราต้องรอดูภาคไทยอย่างเดียวใช่ไหมล่ะ...
ข่าวดีสำหรับคนตาบอดที่ต้องการใช้สุนัขนำทางคนตาบอดในประเทศไทย สามารถลงทะเบียนแจ้งความจำนงค์ใช้สุนัขนำทางได้แล้ววันนี้ พร้อมเข้าร่วมกิจกรรมสัมผัสประสบการณ์เดินไปพร้อมกับสุนัขที่ศูนย์การสุนัขทหาร...
เมื่อบ่ายวันเสาร์ที่ 22 เมษายน 2566 เกิดเหตุไม่คาดฝันกับตัวผู้เขียนเอง จู่ๆ ก็มีกลุ่มชื่อประหลาดๆ ที่ผู้เขียนไม่รู้จัก โผล่ขึ้นมาใน chat lists ของไลน์...
